او هم سفر کرد...

مجید غلامی زارع

کارشناسی پرستاری

متولد 1362

مجرد

آخرین باری که او را دیدم، روز عاشورای امسال در روستایمان بود، آن هم در حالیکه در وسط صفوف عزاداری مشغول سینه زنی بود. حس عجیبی داشت. مثل همیشه سرش را پایین انداخته بود و بدون توجه به اطرافش گرم عزاداری بود. من هم که آن روز دوربین به دست گرفته بودم و دنبال لحظه های دیدنی می گشتم، تصویرش را گرفتم...

بعد از آن دیگر او را ندیدم تا اینکه دیروز ظهر در حالیکه خسته و نفس زنان از باغ بر می گشت او را دیدم. خدا قوتش کردم و دقایقی را با او گرم صحبت شدم. با او راهی شدم و تا سر کوچه شان او را همراهی کردم و با او خداحافظی کردم و رفت...

دیروز گذشت. و امروز صبح وقتی خبر فوتش را شنیدم...

یادم نمی رود لحظاتی را که با تو بودم و حرف هایی را که با هم زدیم، یادم نخواهد رفت لحظه خداحافظی ات،

مجید جان خداحافظ.

خداوند او را غریق دریای رحمتش گرداند.
از خداوند منان برای این عزیز از دست رفته مغفرت و برای خانواده اش صبر مسئلت می نماییم.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
جهت شادی روحش صلوات