"امام سرسبز است".

سلام. دوستان عزیز؛  

امروز ی حرفی شنیدم که برام خیلی جالب بود. بهتون می گم یاد دوران مدرسه بیفتین. 

معمولا آخر هفته ها توی بیشتر خونواده ها رسم اینه که همه دختر، پسرایی که از اون خونواده ازدواج کردن دور هم جمع میشن و با هم بیشتر دیدار میکنن. خیلی هم کار جالبیه. خوشبختانه خونواده ما هم از این قاعده مستثنا نیست.  

امروز دو تا از نوه هامون که کلاس اولن (حمیدرضا و ثمینه) گفتن بیا ازمون امتحان جمله نویسی بگیر. منم همین جور که داشتم می خوندم چن تا کلمه بهشون گفتم و اونا هم مشغول شدن.  

ده دقیقه، ی ربع بعد برگه هاشونو آوردن تا بهشون نمره بدم. آول برگه ثمینه رو نگاه کردم، جمله هاش جالب بود. بعدش نوبت برگه حمیدرضا رسید. تو جمله هاش ی جمله دیدم که واقعا حال کردم. یکی از کلمه ها که بهشون داده بودم "سرسبز" بود. حمیدرضا نوشته بود: "امام سرسبز است". با خوندن این جمله ی کم خندیدم. ولی توجیه جالبی برام آورد که واقعا حال کردم. میگه مگه اماما رو که تو تلویزیون نشون میده، کلاهشون سبز نیست؟ ی لحظه به خودم اومدم دیدم واقعا راست میگه. این جمله واسه من که بعضی وقتا ی جورایی شعر میگم، خیلی جمله با حالیه. آخه ترکیب کلماتی به این شکل واقعا خلاقیت می خواد.  

ی مطلب دیگه هم هست. اونم اینکه "سبز بودن" رو سلامت بودن نیز می تونیم تفسیرش کنیم. و جمله امام سرسبز است رو می تونیم ی جورایی معنی کنیم: امام سرش سلامت است. یعنی از خطرها به دور است.  

حالا جون من خودتون تو درس جمله نویسی از این جور جمله های باحال نساختین؟